بررسی اثر سبک‌های سرمایه‌گذاری و تشکیل پرتفوی بهینه با استفاده از شاخص‌های تکنیکی و نسبت‌های بنیادی

بهینه سازی پرتفو و تخصیص ثروت بین دارایی‌های مختلف از جمله مهمترین مسائل در سرمایه گذاری بحساب می‌آید. یکی از راه‌های کسب بازدهی فراتر از بازدهی بازار، سرمایه گذاری در دارایی‌هایی است که دارای ویژگی‌های مشابه به هم هستند. ویژگی‌هایی که باعث ایجاد تمایز و برتری آنها‌نسبت به سایر دارایی‌ها‌از نظر عملکرد و کسب بازدهی می‌شود. به این ویژگی‌های مشترک در اصطلاح سبک گفته می‌شود. در این مطالعه سعی شده است تا عملکرد سبک‌های سهام بزرگ، کوچک، ارزشی، باکیفیت و بی‌کیفیت با تشکیل پرتفوی بهینه با یکدیگر مقایسه شود. ساختار پیشنهادی برای تشکیل پرتفوی بهینه مبتنی بر شاخص‌های تکنیکی و بنیادی بوده که پارامترهای تصمیم آن با‌استفاده از الگوریتم تجممعی ذرات(PSO) بهینه شده‌اند. عملکرد ساختار پیشنهادی تشکیل پرتفو و سبک‌های سرمایه گذاری برای سال‌های 91، 92 و 93 با استفاده از داده‌های بورس اوراق بهادار تهران مورد آزمایش قرار گرفته است که در هر سه سال پرتفوی تشکیل شده با ساختار پیشنهادی عملکرد به مراتب بهتری را از شاخص از خود نشان داده است. همچنین در هر سه سال سهم‌های کوچک از سهم‌های بزرگ عملکرد بهتری را داشته اند و سهم‌های رشدی و با‌کیفیت در سال‌های 91 و 92 عملکرد بهتری را به ترتیب نسبت به سهم‌های ارزشی و بی‌کیفیت از خود نشان داده اند.